Ad Multos Annos!

Mezza Voce eindigt elke repetitie en elk optreden met de sequentia ‘Ad Multos Annos!’.

Dit lied is een wens voor ‘nog vele jaren!’. We zingen dit dan ook als aanhef bij een drankje.

Een beetje uitleg:
In de rooms-katholieke liturgie was het een onderdeel van de bisschoppelijke wijdingsrite die voor het eerst werd aangetroffen in het Pontificaat van Apamea uit de 12e eeuw: de pas gewijde bisschop zong dit driemaal voor zijn wijdeling; of in het geval van een abt bij zijn investituur, slechts eenmaal. In een ceremonie die lijkt op die van de Laudes Regiæ of Karolingische Litanie, zou de bisschop bij zijn wijding zijn wijdeling toejuichen om hem te bedanken. In drie etappes liep de bisschop naar zijn wijdeling toe, maakte drie kniebuigingen, en zong drie keer met zijn stem, telkens op een hogere toon, de acclamatie: Ad multos annos!

Het wordt nog steeds gezongen tijdens grote vieringen, zoals conclaven voor bisschoppen die tot het kardinaalschap worden verheven. Tegenwoordig wordt de Latijnse frase ook gebruikt in begroetingen en toasts in academische en kerkelijke kringen, vooral op het Pontifical North American College in Rome, waar het een refrein is geworden.
(Info: Wikipedia)